دل خوشم با غزلی تازه، همینم کافی ستتو مرا باز رساندی به یقینم. کافی ست!
قانعم، بیشتر از این چه بخواهم از تو
گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست!
گله ای نیست، من و فاصلهها همزادیم
گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست
آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن!من همین قدر که گرماست زمینم کافی ست
من همین قدر که با حال و هوایت گهگاهبرگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست
فکر کردن به تو یعنی غزلی شورانگیزکه همین شوق مرا، خوب ترینم کافی ست