خرمشهر (2)

چرا اینقدر نگاهت بی قراره              چرا این خونه آرامش نداره 

 بگو کی زندگیتو تلخ کرده                چرا دستای تو اینقدر سرده

کدوم بیرحمی رویاتو سوزونده             که از لبخند تو چیزی نمونده
نمیذارم که چشمات خیس باشه            دارم میرم تا حالت رو به را شه

میون این همه نامهربونی               دارم میرم که تو عاشق بمونی
شکسته این دل غمگین و تنگم             دارم میرم با یه دنیا بجنگم

جدایی از تو سخته اما میرم               میرم تا خنده هاتو پس بگیرم
حالا که بغضمون طاقت نداره            چه خوب میشه اگه بارون بباره

حلالم کن اگر که گریه کردم             دعا کن کم نیارم برنگردم
از امشب با خیالت همنشینم             دعا کن خوابتو هر شب ببینم

نمیدونی که قبل از رفتن من               چه مردایی که رفتن برنگشتن
چشای خیلیا از عشق تر شد               دلاشون به خدا نزدیکتر شد

منم باید برم طاقت ندارم               دیگه خواب خوش و راحت ندارم
تو هم هر شب بشین ماهو نگاه کن           برای حال و روز من دعا کن

توی لشکر که لبریز از غروره              با مردی که نگاهش مثله نوره
کنار هم توی دنیای دیگه                 یه روز دنیا به ما تبریک میگه