مناجات 2

یا رب  گر دهی تاج سری و از پشت گذری               یا رب گر دهی  ویلایی در هر شهر و معبری

یا رب گر دهی هر ثروت و آرزوی بی نقص و سری           یا رب گر دهی دلبری با خال هندو و پا بند مسگری

یا رب گر دهی رسوای باطل در این جهان و هر مصدری          یا رب گر دهی هر رنج با عذاب و مفتری

کهنه و گدا نشین درب آغوش توام                    تنگ دستان را مغرور به همنوایی توام

گویم در بوق و کرنا که این است صاحب من                داد و غال زنم در اجماع که این است حاکم من

فخر دلنواز بی نیازی داشتم سالها اندرون                 رسوای معشوق گشتم و مجنون بی چون چرا گشتم از برون

سعادت دارم که اینروزها برم نام تو                   شرم سارم از آن که نتوانم گویم احوال تو

بنده ام و گنه کار روزگار بی مرید                       غافل از احوال مولایم و گویم چه بعید

هرچه هستم یک دل بی نیاز دارم در برید                   چون تو را دارم بی نیازم از هر مرید

فریاد شیدایی زنم و گویم به تو ای حکیم                    این ره که من رفتم به دیوانگی مختوم است ای نعیم