حرف های کودکانه

رد پای یک غایب

حرف های کودکانه

رد پای یک غایب

امید ذاتی

هر مسیری شروعی دارد ممکن است ابتدای آن آسفالت نباشد اما امید آن است که روزی هموار شود، چالش ها برداشته شود. مهم قدم نهادن است این مهم نیست که راه چگونه باشد مهم چگونه سپری کردن است. کوه های کنار جاده همچون امید به ادامه است پس هیچگاه بدنبال جاده کفی نگردیم سوءسوی تلئلو خورشید از صخره های موجود به مانند امید به نائل است نائل به خستگی. گفتند در کالبد آدمی روح خدایی جاریست پس کجاست آن خدای زمینی که مسیرهارا سرور است؟! مسیرهارا بپیمائیم بی هیچ چون و چرا بی هیچ گلایه ناله.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد